Chove en Santiago
Chove en Santiago
meu doce amor
espuma branca do ar
trema entebrecida ao sol.
Chove en Santiago
na noite escura.
Herbas de prata e de sono
cubren a valeira lúa.
Olla a choiva pola rúa
laio de pedra e cristal.
Olla no vento esvaido
Soma e cinza do teu lar.
Soma e cinza do teu lar
Santiago, lonxe do sol;
Auga da mañán anterga
Trema no meu corazón.
Federico García Lorca
No hay comentarios:
Publicar un comentario